NOWE REKOMENDACJE POLSKIEGO TOWARZYSTWA DIAGNOSTYKI LABORATORYJNEJ I POLSKIEGO TOWARZYSTWA LIPIDOLOGICZNEGO DOTYCZĄCE DIAGNOSTYKI LABORATORYJNEJ ZABURZEŃ GOSPODARKI LIPIDOWEJ 2024.
https://ptdl.pl/ptdl/wp-content/uploads/2024/07/DL_1-2024_Wytyczne_PTDL_2024_PUBL.pdf
Do oceny ryzyka sercowo – naczyniowego zaleca się wykonywanie oznaczenia profilu lipidowego na co aktualnie składa się: oznaczenie cholesterolu całkowitego (TC), oznaczenie triglicerydów (TG), oznaczenie cholesterolu lipoprotein o wysokiej gęstości (HDL-C), oznaczenie/wyliczenie cholesterolu lipoprotein o niskiej gęstości (LDL-C) oraz od 2021 roku wyliczenie cholesterolu nie-HDL – który informuje nas o wartościach lipoprotein aterogennych.
Wydaje się oczywiste, że do oceny ryzyka i postępu miażdzycy istotne znaczenie ma oznaczanie we krwi lipoprotein o działaniu aterogennym: LDL-C, lipoproteiny a [Lp(a)], oraz remnantów chylomikronów i remanntów lipoprotein o bardzo małej gęstości (VLDL).
W wytycznych PTDL/PTL 2024 znajdziemy nowy podział hipertiglicerydemii, gdzie w myśl za stanowiskiem EAS z 2021 roku stężenie TG w osoczu/surowicy <100 mg/dl (1,1 mmol/l) określono jako optymalne. Większe wartości >100 mg/dl wiążą się z akumulacją lipoprotein bogatych w triglicerydy (TRL) i ich remnantów co powiązane jest ze zwiększonym ryzykiem sercowo – naczyniowym na tle miażdzycowym.
Zwiększone stężenie TG we krwi koreluję z akumulacją TRL i ich remnantów, jest czynnikiem ryzyka sercowo – naczyniowego niezależnym od LDL-C zwanym rezydualnym. W rutynowej diagnostyce medycznej nie są wciąż dostępne metody bezpośredniego oznaczania TRL. Pośrednim podejściem do określenia zawartości TRL w osoczu jest wyliczenie/oznaczenie cholesterolu remnantów (RC).
Stężenie RC można wyliczać ze wzorów:
RC=TC—HDL-C—LDL-C LUB RC= nie-HDL —LDL-C
Raport laboratoryjny powinien zawierać, obok oznaczonego stężenia TG w surowicy krwi informację o wartościach pożądanych (docelowych) w odniesieniu do ryzyka sercowo-naczyniowego i wartości alarmowych.
